Yağmura aç, zalime tok dünya!
Çirkef yüzün yine, suretime selamda.
Damla damla akarken yaşlar bağrıma,
Herkes oldum sayende, kendim dışında.
Rüzgarın çıplak dansı savrulurken saçlarımda,
En çok da,
köleliği yakışık etti, zatıma...

Ve vaziyetler feci, acılar fevri.
bu saatten sonra;
delirmeliyim,
deliliğim bakileşmeli!


Taşralardan, kentlerden, yollardan haber var bana;
Elem ilişmeden iliğime gitmeliyim!

Ve; fikrim aşmışken aklımı,
Küfrüm aklarken, lisanımı
ve çığlıktayken hürriyetin yangınlığı gitmeliyim!
Lakin;
Sen ve seninkiler dünya! Aman ha!
düşün yollarıma, sarın ayaklarımı, sarın parmaklarımı
sarın!
sarın ki ah!
hatrınız kalmasın..!