Bozkırdır sensizliğim,
Buğday başakları gibi sallanırım da
Eğilmem ,
Ezilmem ,yokluğundan çoğalmış yoksulluğumdan
İsyan etmem göz alabildiğine uzanan sarıya
Maviyi, yeşili özlemişken.
Aldırmam , köküm sökülmeden topraktan,
Ve ölmem, bir başak da ben vermeden ölmem...
