Hanidir
Mürtedliğe soyundu halefim gece
Asumanda kehkeşan yok yıldız yok
Hanidir
Şiirgahın kıblesine tünedi
Visali bir lokmada yutan arsız hece

Hürriyete konulmuş şerh gibi
Döşedin kirpiklerini gözlerime
Kaşların mızrak çatmış iki muhafız
Girişte çıkışta yasak
Derin mevzuların hesabı peşindesin biliyorum

Sabrın verandasında oturmuş bekliyorum
Şükrümde demlenen hicran çayını yudumlarken
Doksan dokuz tevekkül yetmiyor
Bir daha bir daha dönüyorum

Seher vakti mevzuları
Müsemmasıdır münferitliğin
Müteşebbüs sızışlar yaşıyorum
Güneşin doğduğu yere
Namüsait zamanları
Müteessir düşlere yoruyorum

Verilmiş sadaka misali suskunluk
Yapıştı dilime gitmiyor
Firakın asuda tavırları
Düğümlenir boğazımda
Şahsına münhasır bir çelişki
Mutaassıp yel kırıyor şevkimi
Hala vuslat dileyişimi
Mahçubiyetimde boğuyorum

Yıllanmadan ekşidi mi aşk-ı bade
Duyguların bağ evinde
Başladı saadetin bağ bozumu
Sağımda seki solumda sedir
Mindere buyur edemediğim ızdırabım
Nuh diyor peygamber demiyor
İkna kabiliyetim iltica etti
İlaçlar kifayetsiz
Hekim kendinden bihaber
Bu yüzden
Böğrüme yumruğumu bastırıyorum

Tekerrürden ibaret bir sancının
Vadisine kara bulutlar çöküyor
Nazenin hıçkırık konuğum
İkramım umman niteliğinde gözyaşı
İstikbalim
Kuru yavan acı soğan
Delik deşik yüreğimin şiltesi
Kaderin tasnifinden geçmeyen
Hüsnü kuruntuları def ediyorum

Hakimiyetin mağlubiyetim
Cehtin hicretim oldu sanki
Önce Allah
Sonra bu şiir şahidim olsun ki
Sen ağlamasaydın
Ben düşer miydim gözlerinden

HÜZÜN ŞAİRİ: N Y

13 Mart 2012