Şehirlerin anası olan Mekke
Anlamını Tevhit nişanından alır
İlk taşını koyarken Hz Adem
Anamız Havva ile Arafat’da karşılaşır.

Arafat neyin semboli ey canım
Orada vakfe yapmak nedir?
Dimdik durmak, Hak huzurunda;
İlk insan Hz Adem babamız gibi olmaktır.

Mekke,
Kur’an vahyinin indiği ilk belde.
Her yanında bir işaret, iz
Bak Peygamberin geçtiği yol
İşte, şu dağın üstüne indi Cebrail
O kanat çırpışı
Şimdi bile gönlümü titretir.

Kızgın Mekke kumlarını avuçla
Bilal’in Ehad diye haykırışı sinmiş.
Sür eline yüzüne,
Bu topraklar üzerinde
Allah’ın Resülü yürümüş.

Sokaklarında gezerken gördün mü?
Musab’ın o güzel kokusu geçti
Nasıl bir iman ya Rab böyle
Zenginlik ihtişam ne varsa hepsini
Bir kalemde eliyle itti.
Ve anam babam sana feda olsun
Ey Nebi, işte iman bu
Bu demekti...

O imanın havası var burada
Her yerde bir ahlaki ilkenin işareti
Bak Kâbe duruyor
O güzel siyah gözleriyle
Ne kadar mana, ne kadar anlam varsa
Kalbime birbir üflüyor Kâbe.

Siyah taşına sür elini
Nasıl bir lutuf ya Rab
Döndükçe savrulur biriken günahlar
Latif bir ruh kalır,
Bu yer kalbimin kanat takıp uçtuğu yer.

Mekke,
Ağacına, kuşuna, dalına toprağına
Her şeyi mübarek olan belde
İbadet ediyor yer gök burda.
Mekke,
Tevhidin kalbinin attığı yer
Eğil kulak ver işte
Toprak nasıl yumuşak, nasıl güzel
Anlarsın ki Mekke bir kapı
Bu kapıdan geç
Ve gör Hakikat olanı.

(Şubat 2011 İstanbul)