Dayayıverdi sırtını duvara.
Gözlerinde ılık bir buğu,
Bakışları bir adamı çağrıştırıyor.
Tam iki kaşının arasında da,
avuçları terlemiş yanakları öpülesi bir çocuk silueti..
Ay aydınlatamamış bu gece göğü,
o ışıldayan şey sakallarına gizlenmiş bir kaç tel ak olmalı..
Sıvazladı yüzünü, alnından çenesine,
Belli ki ömrün tam ortasında..
Ondan bu ketum ve bi o kadar sevimli telaşı..
Ve ondan belirsiz bilyelere sığınmış bir çocukluk yaşayıp, yaşamadığı..
Yeltendin mi acaba? hiç bir kadına mısra dizmeye.
Sanmam.
Fırtına kopacak az kaldı içinde..
Seyahat heycanında değil, seyahat dönüşünde olanlardan o...
Üstü başı da pek gıcır, gömleği sakız gibi ..
Temiz biri belli ..
En pahalı sigara yakmasındandır ki,kesesi de bi hayli bol, bayın.
Lakin koca adam, bir öfeliyor parmaklarını , avuçlarını.. şaşakaldım.
Uzunca bir süre izledim öyle...
Yarasının nerde olduğunu bilsem haddim değil fakat, sarıverecektim.
Sol yanından bakıyordu gözleri.
Bir de güzel gözler ki, tüm güzel gözlü kadınları hiçler! mazaallah..
Bildim o vakit, bildim ki..
acısı sol yanı da değil, tam iki kaşının ortasındaki, o avuçları terli, yanakları öpülesi çocuk..
Bi kucaklayayım, sarayım, öpeyim dedim..
de; o afet kibrini tuttu da yüzüme çakıverdi..
Eğdi yüzünü yere, döndüm ardımı gittim..
O kaldı..