DOĞRU BİR HAKAN

İşler çok karışık cancazım,
’Kim haklı, kim haksız’ bilinmez.
Belki, ’doğru bir hakan’ lazım,
Yoksa, hesap asla çözülmez.

Onun boyu, göğe deymeli,
Gören gözler, gıpta etmeli.
Bağdat’a uzanan eliyle,
Zalimin başını ezmeli.

Gönül onu boşa mı bekler?
’Yitik Hakan’ özde mi gezer?
Yeter ki, kalpten inanalım;
Yiğit kişi kendine yeter...

Rabbim gerçeğin kaynağıdır,
Resulle inen, ışığıdır.
Açıp okuyalım; acep ne der!
Dermanlar bunun içindedir.

Hakkı gediğine koyalım,
Şu dünyaya artık doyalım.
Zaten eğri-doğru da belli,
Ne diye şeytana uyalım?

Herşeyin çöp olacağı; gün,
Toz gibi savrulaçağı; gün,
Hiçbir hakan gelip kurtaramaz,
Nefsin hesap vereceği; gün.

Yalvarırım! Kurtar kendini,
’Ben nelere dalmışım’ dersin.
Bir bilsen ’Hakkın Hesabını’!
’Ne ettiysem yazılmış’ dersin...

10.06.2016

MCİO