2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1529
Okunma

SANA KIZIL ŞAFAKLARIN GÜNEŞİNİ GETİREMEDİM-Emeğin Şairi Sennur Sezer Anısına...
I.
emek ve onurdur mücadelen
yoksul sokaklarda direniş
tulumun eski
akşamlarda hayalin kül rengi
sıcak bir ekmekle dönüyorsun evine
düşler ışıldıyor çocukların gözlerinde
işçisin nasırlı ellerinde vefasız demler
emeği işledin nakış nakış makinelerin uğultusunda
hava ağır kurşuni
söz mayıs kısraklarının hüznü kızıl renge çalan
hınca hınç sokaklarda karanfillerin geçişi
bir torna tezgahının başındasın
kan ter içinde bütün seviler
kimine göre sefil bir cümbüş
kimine göre acını derin haykırışı
işçisin çırpınır yüreğin harcını çekerken bir ülkenin
ıı.
grev var bugün denizlerin kanat çırpan kuşlarının kor kanatlarında
karanlık fırtınaların çağırdığı parlak güneşlerde
sömürüsüz düzen ilk bildiğin
alınterinden ürkmüş oysa dünya
uçan kuş gökte mağrur
pamuk tarlasında güneşe dönüyor yüzünü işçi kadınlar
makinelerin uğultulu sesine inat
gel seninle yeniden diriltelim
fosfor maviliğinde denizleri
işçisin kara dumanlı fabrikalarda
topraksızsın ırgatsın ağanın pamuk tarlasında
karanlık dehlizlerde umudun ışığını arıyorsun kara ocaklarda
bir grizu daha patladı karadondan somadan
ürktü bütün tanrılar
işçisin karanlık dehlizlerin umuda yürüyen yollarında
korbonmonoksit kokusuna aykırı düşün
III.
boyacı çocuk elinde paletin fırçan olacaktı
kuşlar ülkesini boyayacaktın mavi bir özgürlüğe
yeldeğirmenlerine karşı söyleyecektin türkünü
zemheri cemresinde yollara düşen çocuk
hiç oyunun olması senin
masalların yarım sonbahar göğünde sessiz
dünya zifiri karanlıkmış meğer işçi çocuk
oysa sen maviye boyamak istemiştin
emek alınteri solgun kızıllık
işçisin ağırdır gülüşünün ardındaki direniş
ıv.
gemiler boyuyorsun tersanede
yağmur kül renginde yağıyor eski limana
düşüyor düşlerin boşluğa
kanayan sözcükler yorgun çırılçıplak
işçisin hiçlikten önce ne vardı bu ülkede
v.
bağışla beni fabrika kızı işçi çocuk
kanat sesleriyle yükseliyor ölümün çığlığı tersanelerde
gidiyorsun beyaz bir zambak gibi
gemiler de gidiyor bu kara seviden
emeğin türküsünü söyleyerek
ölümün anakucağına
işçisin emekçisin
kutsal alınterisin
bağışla beni kayıp masallardan gülümseyen işçi çocuk
sana kızıl şafakların güneşini getiremedim
Ömriye KARATAŞ
5.0
100% (4)