Gönül dünyasına çökünce hüzün,
Baktım ki ıslanmış, gözleri yaşlı.
Sordum ne oldu da eğildi yüzün,
Dedi ki düz yolum oluyor taşlı.

Attığım hiçbir ok hedefi vurmaz,
Arkadaş ve dostlar halimi sormaz,
Bir işe başlarım sonuca varmaz,
Yaptığım her işim kalıyor başlı.

Hüzünden bahsettim başlarken söze,
Tozpembe görünmez bu hayat bize,
Tek kârim dünyada diyeyim size,
Gönlümün güzeli, yâr kalem kaşlı.

Feleğe seslendim, bitsin bu çile,
Hasret kaldım, güler yüz tatlı dile,
Ne yapsam, neylesem hepsi nafile,
Feleğin çemberi bizden telaşlı.

Dertli, bu hayatı dile getirdi,
İnsanoğlu, hangi işi bitirdi?
Hani bu dünyadan kim ne götürdü?
İster çok genç olsun, isterse yaşlı.


ERDEMLİ-22 Şubat 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY