Değerli şiir dostları. Bu şiir türü serbest şiir ile, hece şiirinin birlikte yazılımı (hem hece hem serbest) yani bir biri ile kaynaşmasıdır. Ben bu şiir türüne “””HARMANLAMA “”” adını verdim. Bu konuda 50’nin üzerinde örnek şiirim vardır. Önemli olan bu şiir tarzında,şiirin tamamında, anlam bütünlüğünün korunması, geçişlerin yumuşak olmasıdır. Denemek isteyenler deneyebilir. Tüm gönül dostlarıma saygılarımla…

YİNE SEN YOKSUN

Işıl ışıl
Umut umut
Doğuyorken güneşim
Kuş sesine ritim tutar kelebek
Derelerde
Şırıl şırıl su sesi
Meltem esip açıyorken nefesi
Çiçek açmış
Koku salmış
Bir şikar
Doyulmuyor kokusuna bir tanem
Ne güzel manzara ne güzel bir gün
Birini arıyor yine gözlerim
Sarılmak istedim
Dönüp te sana
Ama yakınımda görünmüyorsun
Çevremde, yanımda
Yine sen yoksun
Yine sen
Yine sen, yoksun

Şu ömür dediğin, güzelim ne ki
Bil ki: üç beş nefes, andan ibaret
Demişim seninle, her şeye peki
Biz olmayan, senle, benden ibaret

Akşam oldu
Kuşlar döndü yuvaya
Hafif bir ses
Hicazkardan, Neva’ya
Ay bulutsuz, mevsim de yaz
Ben terasta
Demli bir çay
Pırıl pırıl bir dolunay
Elma, erik
Kayısı, kiraz
Kavun, karpuz yiyelim biraz
Bir “akşam sefası” programın da
Çalan şarkılardan alıyorken haz
Gözlerine bakmak için
Döndüm yâr
Baktım da çevremde
Yine sen yoktun
Yine sen
Yine sen, yoktun

En güzel çağlarım geçerken böyle
Bırak şu inadı, gel insaf eyle
Buna aşk denemez, yalan mı söyle
Yaşam denilen şey, dünden ibaret

Seninle gezdiğim
O hoş yerlerde
Çevrede pür neşe gülen insanlar
Boğazı tam gören
Hoş bir parkta ben
Vapurlar geçiyor hani aheste
Bazen elveda var
Duyulan seste
Kahve yudumlarken daldım aniden
Birlikte sen ve ben
Neydi o günler
Hani yağmur yağmıştı
Islanmıştık biz
Yoldan geçen araç attırdı suyu
Sen nasıl bağırdın, giden araca
Sarsıldım derinden
Böyle işte ben
Yoksun yâr yanımda
Yine yoksun sen
Yine sen
Yine sen yoksun

Yokluğun bir hançer, batıyor cana
Veda vakti yakın, artık bu hana
Sen yoksun sevgili demiştim sana
İşte yazdıklarım, bundan ibaret

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ