Biz,
Deli gibi savaştık, birbirimizle,
Çagladık.
Bir ırmak kadar gür sesle
unuttuk.....
İNSANDIK ÇOGU ZAMAN,
Özür dilemeyi bile,
Unuttuk.......
Biz bir insanı yaşardık,
Hürriyet’le birlikte,
Avunduk......
Erken kalkıp sabah koşularında,
saglıgımıza kavuştuk.
Saglıklı köpeklr alıp,
Onlara baktık,
Kalanlara gözyaşlarıyla katıldık,
Aglamak ne güzeldi.....
Biz ise aglayamayanlardandık.....
Vicdansızlardan mıydık?
Politik olmayacaktı acabamız,
Ya evet ya hayırdı.
Evetleri yakıyorduk birer birer,
Umut hayırlardaydı.
HAYIR ÇIKAMIYORDU.....
Son anda ellerimizi uzattık
ona dogru,
bak dedik yaz anlat konuş,
tamam dedin,
anlatabildin dinlemeden........
sormuştun bana büyük bir merakla,
Acı kalır mı demiştin?
kalır ama sadece acı olmaz.
Kuşların kanadındaki yaralı duruştur ,
acı..........
Yaşanılan şeylerin içine,
ince ince batmasıdır......
acı yalnız acıdır...
demiştin..........
.........gerçekler depreşti,
baktı ve aktı gözlerine............
sadece sesli bir SUS demeliydin.
ben.........
susmalıydım...........
OLMADI...............
..................
.........
...