Her uyanış kötü karakter çizecek duvarlarıma. İyi huylu kaçamak gözyaşı serinliğinde gece. Derinlik senden beri senden öte. Sadece diliyorum sevgilim, isteğimi bile bilmeye…
Gidişlerinin bıraktığı ağrılar saplanıyor, yürek tılsımına uğrayıp hiçbir yere kaçamıyoruz. Kader dedikleri çıkmazın, çıkarı ne hep bizimle uğraşıyor.
Yorgun oluyorum bazen sarıp sarmalıyor düşünceler, zincire vurulmuş sanki ellerim. Yüzüm nehre dönük hüzün gemisi. İçinden gelip geçen yolcuları ağır yaralayan firari.
Gene bir ayık kalma mucizesi hayat. Ben sarhoş gözlerle bakarak yaşamayı yeğleyen aciz.
Haczim boyun büken yaşamların tutunmaya çalıştığı dal. Boşluklardan boşluk beğeniyorum sürüklenirken. Bu da benim kendimi sınama biçimim. Pişmanlık beslemek en doyumsuz aç karın.
Seni içime hapsediyorum. Ve söz kimse bilmeyecek. Çözülmez düğümümüzü.
Düğünümüz ölümüne hasret bizim.