2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
805
Okunma
Bazen takılı kalıyor aklım bir tavan arası boşluğuna...
Çivi gibi çakılıyorum bazen en sert ifadelerimle duvarlarına.
Öyle kütlesel bir ağırlık beyin çukuruma hükmeden...
Kalp zikrederken, dil susuyor bir evvel zaman.
Düşük yapıyor geceden gözlerimin pınarı,
Kaybediyoruz ne varsa içimizden.
Yüz sürdüğüm toprakların ahiriyim.
Sızlıyor yalnızlık şarkıları da sensizken...
Kimseyi bu denli beklemedim ki ben.
Steril bir aşkın bebeği gözlerindeki masumiyet.
Aşina tüm satırlarım yokluğuna gam yüklüyoruz doluca...
Epey seviyor gönül titriyor...
Seni ben, ben seviyorum.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz