"Şuracıkta otursak kuşlar gibi"
--
Evet, mavi_dans dostumuzun da belirlemesiyle, sımsıcak bir dize.

Aklıma Şenol Gürel'in dizelerini de düşürdü:

" serçeler ağaca sığındı
kanamadı kanatları
bilirsiniz
kuşlar ağaca inanır"
*

Ahmet Günbaş der ki 'Şiirin mayası imgedir.'
Ve o 'maya' Anadolu'dan olursa, tadından yenmez. Bakınız Cahit Külebi şiirlerine, Ceyhun Atuf Kansu'ya, Necati Cumalı'ya...
Şiirde imgenin ayakları yere basmalı, bir karşılığı olmalı. İlgi çekmek için Osmanlıca sözcüklere gerek yok.
(Bir iki önce bu türden bir eleştirisi vardı mavi_dans'ın, haklı olarak. Benim de en az on kez dile getirdiğim bir konuydu son üç beş yılda)

Bu şiirde hem yalınlık hem de derinlik iç içe.
*

"Tek bi gūlūş dūştū geven açtı
Kalabalık ağıtlarda"
--

'Geven' ne güzel bir sözcük!

Ne zaman işitsem ya da bir yerlerde okusam; kırk-elli yıl geriye, memlekete giderim. Çocukluğuma...
Babaannemin yanında yaşadığım yıllarda, bir akrabamız, bana 'geven kafalı' diye takılırdı. Gülüşürlerdi.
*

Bir şiirde, herkes farklı şeyler bulabilir. Kimi çocukluğunu, kimi gençliğini, kimi acılarını... Kimi 'yalnız ülkesini'.
*

Katar katar turnalar geçti 'mor yaylak'lar üstünden.

*

Şiirden
ve
Gönlümüzden...

ateşin kıymetini suda
suyun kıymetini ateşte aradık
ne tez unutuyoruz kapıldığımız rüzgarlarla
toprağa karışanları

ve hiç aklımıza getirmiyoruz
bu vefalı yar ile bir bütün olduğumuzu


*


günler aylar yıllar gelir geçer
diner bir gün dünyanın amansız telaşı
kalır ardımızda sağ salim bir hatır!

kalır ama
o da en fazla üç gün sürer

sonrası...


*

sağol şair

Insanin kendi kanının etinden süzülüp akmasını seyretmesi gibidir bazen hic tanımadığın birinin şiirini okumak.. Aglamak gibidir..cok aglamak gibi. Gozyasin dudagina degince -sicak ve tuzlu!- kanının da pasını duyar gibi olursun ağzının içinde. Bu ve daha fazlasıdır. Şiir okumaktır. Okunmuştur tarafimdan bu şiir.