SEN GELMEZSİN...

Ey sevgili, iklimim değişir, yüreğim de fırtınalar kopar ama,
Sen gelmezsin...
Ne olacak sonumuz, tek bildiğim, seni ölene dek unutamayacağım, ama,
Sen gelmezsin...
Sana baktığım da gördüğüm ne bilir misin, tekrardan filizlenen hayat ama,
Sen gelmezsin...
Her şeyin sen olduğunu, artık her yerde sen ve ben olduğunu bilirim ama,
Sen gelmezsin...
Bir hikâyeye taşınırım ben, kendi yüreğimden sessiz usulca, ama,
Sen gelmezsin...
Uzun siyah saçlarına takılır ayaklarım, kaldırımlar yüzüme çarpar, ama,
Sen gelmezsin...
Kol düğmelerimden süzülüp, yüreğimi parçalar Azrail’in nefesi, ama,
Sen gelmezsin...
Unutulan bir ceset olurum, yalnızlar mezarlığın da, gömülmeyi bekleyen ama,
Sen gelmezsin...
Çok ayıp olur, gökyüzün de doğan güneşe, sen çıkıp gelmezsen eğer, ama,
Sen gelmezsin...

T U N A C A N