1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1318
Okunma
ruveyda atları durdur
silkele sırtından ayrık otlarını
bu kervan böyle gitmeyecek bil
korkunun ecele faydası yok
yok eceli gelenin yaşamasına yol
kaldır eğme başını
bak nâşın kaldırılıyor yeryüzünden
ellerinde güvercin kanatları var
uçamadığın göklere ait beyaz ve hafif
yapma ruveyda
ikimizde biliyoruz
kaç kelle uçurduk ellerimizle
kaç güneş içtik sarhoş olana dek
derin uykularda kandırdım seni
ve serin kentlere çağırıyorum
acımayacak artık saç tellerin
ellerin göğsünü avutmayacak
naif bir merdivenle ineceğim gözlerine
siyah perdeleri söküp atacağım
mavi güller dikeceğim kirpiklerine
sonra bir kahve pişirip içeceğiz inan
gülüşünün orta yerinde öylece..
Cevap Yaz