Önce gözlerimden girdin içeri
Seviyorsun sandım
Her fırsatta koparipta ipleri
Köprünün diğer yakasında kaldım

Geçtim nehirleri gölleri
Bir kaşık suda bogdun günleri

Mutlu olmak için kurulur yuvalar
Sağlık hastalıkta sonuna kadar
Düşüveriyor insan biran da çukura
Birde gamsız olursa sevda
Acımiyor el oğlu elin kızı birbirine

Deniz kıyısında yeşil bahçeli bir ev
Uçuşan kelebekler koşturan bebeler
Bir bizim sanırdım böyle hayaller
Gitmiyorsa gitmiyormuş sevgili

Şimdi sesiz kaldığına göre
Gece çökmüş tüm güne
Düşünüyor insan yillar geçtikçe aradan
Tanımazmış insan insanı beraber yaşamadan

Ne diyeyim ki artık sevgili
Kavuşmak ne kadar bahar olsada
Ayrılık hep kış geliyor,yalnızlığa
Üşüyor hayallerim uzaktan uzağa
Uçup gidesim geliyor bakarken yıldızlara

Acımazmış el oğlu el kızı birbirine.


28.5.2016 saat 18;22 Hatay