Sevgisiyle yoğurmuştur yaradan biz kulları
Ömrü nurda olmayanın bezinden ne beklersin
Aşk ile buluşturmuştur bedende ki solları
Canı varda olmayanın cüzünden ne beklersin

Cana candan can bir iken canı serden götürdük
Sırrı sırdan bilir idik sırrı kerden götürdük
Bülbülün figanı idi gülü yerden götürdük
Aşkı harda olmayanın közünden ne beklersin

Dil gönülden medet bekler gönül ise naçarmış
Ekseninde dönenler var can bedenden kaçarmış
Onca güllerin içinde bir papatya açarmış
Dili sırda olmayanın özünden ne beklersin

Sevgi dediğin badedir içmesini bilene
Muhabbet deminde güzel yüreğini dilene
Hayatı çile olsa da yariyle bir gülene
Yolu zorda olmayanın düzünden ne beklersin


Seven sevilene künden aşkını kılmış iken
Aşkın sonsuz mabedini sineye almış iken
Yargısız infaz etmeyin sevgiyi bulmuş iken
Özü darda olmayanın yüzünden ne beklersin

Caneli yüreğinde ki aşkı bir yazanın var
Düşünceler sarmış iken derdinden yaran azar
Varlığınla paylaşırsın gönül sevgiden naçar
Gönlü yarda olmayanın sözünden ne beklersin