2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
915
Okunma

Her gün
Sökülüyorum
Şu hayattan ve
Biraz daha
Hüzün yürüyorum
Cebime
Açılıyor hep kapılar
Oysa içimde
Anahtarsız duvarlar
Her birinin
Ardında alın çizgilerim
Küsmelerim
Biraz daha
Uzaklaşıyor gözlerim
Kırık çıtalı
Kuyruksuz uçurtmalardan
Oysa
Keşfi bekler
Odalarda çocuklar
Ama ne gelen
Ne soran kilit sırlarımdan
Namluya
Sürülmüş gibiyim
Filizlenmesem topraktan
Taşınmak
Bu dünyadan ebedi
Ağaç benim
Hava benim su benim
Tutmasa
Ellerimi kuşlar
Benim en güzel yalnızlık
İsimsiz
Şiir kokuyor yaşam
Ve
Notasız bir adam
Geceyi geceye yazıyor
Sökülürken
Ömür o sabahlardan
5.0
100% (6)