hepsi birbirinden güzel gün
nasıl başlayıp bitiyor anlamak mümkün değil
aklımın yetmediğini düşünüyorum çoğu zaman
az önce yosunlu bir rüyanın dip akıntısından çıkmıştım
üstüm başım deniz kokuyor
limanda bağsız bir tekneyim öteden beri
sevmem bağcık tutan zevatı


elimi boynuma götürdüm
başımı ağır ağır sağa çevirdim
ense kökümde gıcırdayan bir şamandıra
kan vurdukça genişleyip yalpalayan
damarlarda yolu bilmese
tutmayacak boynumdan aşağım
duvar korkusundan kekeme lob dob lob dop
zonkluyor iki kelime yanyana gelse
vukuat var
eteğimde bi kucak taş
duvarı yükseltmek için değil
boşlukları doldurmak için
Aynı hat üzerinde gidip gelen trenleri
raydan çıkartmak için
patlatmak için bütün camlarını pencerelerin
iyi halden azıcık yatanları uyandırmak için
şahsına değil
şerrine şeytanın her yerde

çok zenginim bu ara
umut besliyorum ellerimle
bak uçak geçiyor
tiren bak
demir kahramanlar geçiyor
yaslı nağmelerle gürül gürül
ve damla
bi de erken ölmese çocuklar
şu masal halleriyle
her yerde

yaşamın içinden nasıl ki
soğuk ölüm çıkar