Sararıp düşüyor ömür yaprağım
Sonbahar yelleri içimde eser.
Yeşerti arama,sarı gelinim.
Gülizar da güllerim derilir.
Taç yapraklar savrulmuş sırat köprüsüne.
Semada ağıt nidası inletir bedeni.
Gel de baş ucuma........!
bir dua et, Ay Yüzlüm.

Aşkın hazanı çökmüş içime.
Kolum-kanadım kırık,yaprağım hazal.
Bir sevda ki son demlerinde kuruyup gider.
Bitkin-yorgun,havasız-susuz,
Lalezarda bülbüller gülsüz.
Bense sensiz.........!
İçimdeki sızım belli-belirsiz
Neyleyim yaşamı Ay Yüzlüm’süz.

Vurgun yedim,
Sevda deryasında yüzerken.
Yaşam da deniz kadar tuzlu.
Bir ağız tadı ki,acımı-acı.
Hayat,bir kasırga kadar esintili.
Bu köhne bedenim sensiz.....!
Çığırıp,feryat ediyor tesellisiz.
Tavşan kanı gibi bir çay misali.....!
Demlenmek isterim yar yüreğinde.
Ateşim ol.......!
Demine oturayım hayatın.
Bitti dediğim son anlarımda,
Kendimi bulayım Ay Yüzlüm’ün kollarında.

Gök yüzünün maviliği yok,yıldızlar batık.
Gönül yolum zifiri karanlık.
Bir amayım,tutundum zülüfüne,
Yansıtsın gözyaşlarımın billurluğuna....!
Ay ile güneş’in sızan şavkını.
Son zamanlarımın güncelliğinde,
Mutlu olsun bu gönül........!
Hoş geldin Ay Yüzlüm diye-diye.

KURBAN SARCAN