Hiç bu denli bitik olmadım anne,

Asiliğime baş eğdirdiler,
Boynunu büktüler hırçın yanımın,
Düşlerime karamsarlığı yaydılar anne
Avuçlarıma kazıdılar sevgisizliği,
Öpüşlerimi sildiler sevdiklerimden.
İçimdeki son pozitifliği
Göz göre göre çaldılar anne…

İlk ışıklarında ısındığım güneşin,
Aydınlığını benden aldılar anne,
Ellerimle büyüttüğüm,
Umut yüklediğim serçenin kanadını,
Acımadan haince yoldular anne…

Hapsettiler duygularımı bir bir,
İşkence, hakaret, pislik ve şerle
İliklerime kadar korku saldılar anne,
Ellerim titrerken gözbebeğimde,
Gülen o ışığa kıydılar anne…

Hayatın içinde, kinden bihaber,
İçime nefreti, zorla yaydılar.
Çocuksu yanıma çelme taktılar anne.
Sıyrılmış körpe duygularıma,
A c ı m a d ı l a r
Gözleri kan çanağı olmuş çocuğu
Gözyaşlarıyla boğdular anne…

Hani yaslanacak sıcak kolların?
Hani masallardaki mutlu sonların?
Sözlerini yalan saydılar anne.

Önce düşlerimden seni koparıp,
Çaresizliğime ıslık çaldılar,
Hayatımı bu denli yordular anne,
Sonunda,
En derinine seni koyduğum,
Yorgun yüreğimden vurdular anne…