tarihin destana dönüştüğü yer çanakkale
et duvarların örüldüğü
ingilizin fransızın sulara gömüldüğü yer...

gökten yağmur gibi mermi yağıyordu
sular kıpkırmızı kan..
bir iklim değişiyordu güzel vatanımda


ikiyüzelliüç bin şehidim
dile kolay
ikiyzelliüç bin şehid
sıraya dizsen gelibuludan karşıya köprü olur.
yanyana dizsen geliboluyu çepeçevre sarar.
bu güzel vatan uğruna
ikiyüzelli üç değil
bunun beş misli
on misli
vatan uğruna, namus uğruna, şeref uğruna
canını milyon kere ortaya koyar...

biz orda destan yazmayla kalmadık,
bir destan nasıl yazılır onu anlattık
ne fransız ne ingiliz
değme gavurun kahpe puştları...
ne şimdi ne sonra
ne bugün ne yarın
çanakkale den geçemedi
ve asla çanakkale den geçemez.
çünkü çanakkale geçilmez...

mekanları cennet olsun aslanların
her biri feda etti kendini bir karış toprağa
her biri gözü kapalı girdi bu karanlık şafağa
her biri ateş her biri bir mermi
her biri bir süngü...
ya ALLAH nidaları dünyayı titretti çanakkale de
herkez anladı
bizimle boy ölçmeye kalkan herkes anladı ki
çanakkale geçilmez....

biz, türkler
damarlarımızda hissederiz vatan sevgisini
kanlarımızla çizeriz sınırlarımızı
ve hiç korkmadan
nasıl çanakkale de verdiysek o kadar
bi ikiyüzelliüçbin verecek kadar daha severiz
şanlı bayrağımızı...

herkes anlasın.
ingilizler
fransızlar
ve diğer herkes
çanakkale geçilmedi
çanakkale geçilmez...