Bu ondokuz Mayıs’da yüreklerde acı var
Rüzgar fısıldasa da bugün bayram var diye
Dokuz yüz on dokuzun başımızda tacı var
Kutlamak zorundayız düşünsek de zor diye

Şahadete erenler mübarektir mübarek
Lakin kurtuluş için mutlak ölmek mi gerek
Bayramımız var diye nasıl coşar bu yürek
Nice şehit haberi saklanırken sır diye

Her yanımız ateşle çevrilmiş öbek öbek
Boğazda düğümlendi zehirle dolan tabak
Nice gelin dul kaldı nice babasız bebek
Ahvalden habersize demezler mi kör diye

Bitmeyen şu kavgamız tükenip sona erse
Gözlerimiz bir daha kırık gemiyi görse
Samsun’dan doğan güneş yeniden ışık verse
Şahlansa ulusumuz kükreyerek dur diye

Vatan bayrak sevdası dilde gelse de aşka
Kıramadık zinciri kırabilseydik keşke
"Dön Mustafa Kemal’im çare kalmadı başka
Bir daha emrini ver Uyan Millet vur diye!

"Bir daha gel Samsun’dan" kulun kölen olayım
Kuvayi Milliye’ye "söyle" haber salayım
Vatan elden giderken kaygısız mı kalayım
Battığımız çamura diyemem ki kir diye.

Mehmet Fikret ÜNALAN