Yıkıntılar deriyorum, gelecekten geçmişime,
medeniyet tabutuna, gömerek insanlığı...

olmadık yerlerde isyan gömleğimi çıkarıp
haykırasım geliyor egoları yüksek, umarsız,
kibirlerinde kan kokanlara.

bağışla ama güzel kardeşim,
güzel diyemiyeceğim size,
çünkü, hiç güzel değilsiniz.
koparıyorsunuz yeni sürgünü,
avucumda sıcaklığı, utancın yüreğindeki narı.
sarartıp,solduruyorsunuz,
güz yaprakları gibi, el attığınız baharı.

Bağışlayınız ama,
iyisiniz, hiç diyemiyeceğim,
çünkü; değilsiniz.
akla gelen tüm kötülükler tur atıyor beyninizde,
çürümüş, kokuşmuşsunuz, kardeşim kokuşmuş!
Çok kirlisiniz çok!; Cennette huri,
kevser ırmakları düşlesenizde; kirlisiniz !
adeta pasak akıyor eliniz, yüzünüzden.

düzenin panayırına, düzenbazlık tezgahı açmış
yalan ve riya satıyorsunuz yüzsüzce.
ön yargıyla bezenmiş,anlaşılması güç,
namlusu intikam kokan kindar bakışlarınızla
çağdaş görünümlü yabanıllar sınız,
bihabersiniz kültürünüzden.

Böyle giderse kardeşim,
beklentiniz olsa da;
elbette gitmeyecek asla.
siz dahi müzdarip olacaksınız,
türettiğiniz, türünüzden.

Aliye UYANIK / BOZOK KIZI"