Vaktinde açmayan gülü neyleyim,
Bilmem ki ben nasıl gönül eyleyim,
Çok düşünüp, az konuşup söyleyim,
Şaşkın olan bir kuş uçar zamansız.

Nedense bir türlü gelmez beklenen,
Namerttir verdiği sözünden dönen,
Kurumuş bitkiye versen de gönen,
Gönül bahçem çiçek açar zamansız.

Göle su ne zaman gelecek bilmem,
Çaresizim onun için hiç gülmem,
Gönül sayfasından dostumu silmem,
Başım belalardan kaçar zamansız.

İnsan neler görür-yaşar düşünce,
Dost mudur, düşman mı? Tanıyor önce,
Bu dünya çok garip bir dünya bence,
Gönlüm belaları biçer zamansız.

Fidana can suyu vermezsen kurur,
Garip-gurebayı Yaradan korur,
Dertli, bu hayattan böyle dem vurur,
Gönül şerbetini içer zamansız.

ERDEMLİ-11 Mayıs 2016 Çarşamba
Cafer AKSAY