24
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1217
Okunma

mütalâasını verdi gece
göz ucuyla bakarak
zamanın öldürdüğü
zifire gömülmüş cesede…
meşru müdafaasını yaparken
külçe gibiydi yorgun bedeni
kekremsi dilini ısırdı
yutkundu
gözlerinde yalnızlık sahra
yangınlarda yürek
üşüyordu
savurdu rüzgar
dağınık saçlarını
boğazında düğüm
sözcükler üşüyordu
zehir zakkum
damarlarında kan
içinde düşler küskün
üşüyordu
acının sızısı
nüfuz etti hücrelerine
k a l b i var mıydı
yoksa kayıp mıydı
bilmiyordu
uğuldayan ormana
dönüştü sesler
nefesini tuttu gün
dalgalı saçları
yüzünün sahiline vuran
kana bulanmış
narin bedenin üzerine yığıldı
avucunda kavradığı
şiir kaskatıydı
donmuştu ...
temmuzdu
buzdu takvimler
İstanbul üşüyordu…
AA