Öksüz dualar gibi hüzün kokuyorsun
Hayallerim kırılmış rüyanın mabedinde
Sürgün günlerimin renkli kederleri
Sonbahar ormanından zamanı seyrediyorum

Sen akılma gelince sessiz koylarda yürürken
Zaman şarkılar fısıldardı gülümseyerek bana
Üşümek sensiz sahilin meyhanesinde
Sürgündeki kederin kokusuna dalmışım

Gönül mabedinden denizi seyrediyorum
Sonbahar rüyasını kuşatan kederin kokusu
Sürgündeyken öğrendim hayal kırıklıklarını
Kalbimden düşmüyor gökkuşağı aşklarım

Nilüferler saçılmış meyhanenin havuzuna
Suyun kalbinden uçmayı bekleyen gülüşler
Kalbime sığmıyor hasretin gönül kokusu
Sonbahar meltemleriyle uçuşuyor

Hasretin vapurları götürüyor bergüzar gülüşlere
Rüyalar efkârın mor aydınlığında ağlaşıyor
Kaderin yorgunluğunda süzülen gözyaşlarım
Rüyalarımda şarkılar söylüyordun bana

Her özleyişte kalbimi kavuruyor feryatlarım
Nergis rıhtımında meltemli uykuya yaslanmışım
Kulaklarımda hüznün dinmeyen nağmeleri
Eliyor ümitleri kaderin sürgün günlerine

Meltemlerin meyhanesinde beklerdim seni
Gökkuşağı sevinçlerimle sana koşarken
Çocuksu aşkımız kuşatırdı hayallerimizi
Mehtap akardı söğütlerden meyhaneye

Issız sonbahar ormanında rüyanın koruluğu
Gördüğüm her yaprakta anıların duruyor
Aklımdan geçti bütün dargın hatıralarım
Sonbahar hüzünleri başımı döndürüyor