Yine sensiz geçti bu sene yazım
Yıllara kırgınım senin yüzünden
Yürekte duruyor aşk denen közüm
Küllere kırgınım senin yüzünden

Kaderime talihime dargınım
Ah ile vah ile geçti her günüm
Bülbül güle bende sana vurgunum
Güllere kırgınım senin yüzünden

Yüreğim sustuda dilim susmuyor
İnsan kırılıyor amma küsmüyor
Gönül dağlarımda rüzgar esmiyor
Yellere kırgınım senin yüzünden

Bitmedi içimde bir türlü sızım
Demekki böyleymiş kaderim yazım
Yoldaşım olmuştu şu kırık sazım
Tellere kırgınım senin yüzünden

Ön yargıyla baktım haftaya aya
Sevdayın yolunda hep kaldım yaya
Herkes çıkıp bir şey, söylemiş güyâ
Dillere kırgınım senin yüzünden

Yazan yazdı ise ben ne söyleyim
Geçmiş günlerimle gönül eyleyim
Sana götürmeyen yolu neyleyim
Yollara kırgınım senin yüzünden

Lal oldum inan ki dilim kalmadı
Mecalim tükendi halım kalmadı
Tutunacak bir tek dalım kalmadı
Dallara kırgınım senin yüzünden

Hiç iyi değilim iyi desemde
Hep sen varsın kederimde tasamda
Ağzım da tadım yok, balı yesemde
Ballara kırgınım senin yüzünden

Sınavım pek çoktu nelerden geçtim
Sanmayın bu kaderi ben kendim seçtim
Ellerin yüzünden kendimden kaçtım
Ellere kırgınım senin yüzünden

Kul Hızır’ım beni kurbanmı seçtin
Aşkımıza ömrü çok kısa biçtin
Çöl de serap oldun, vardıkça kaçtın
Çöllere kırgınım senin yüzünden
Çöllere kırgınım senin yüzünden

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)