esridi gün ıhlamur kokularıyla
unutuldu sararmış fotoğraflar çekmecelerde
yalnızlığın sessiz tınısı yokluyor kirpiklerimi
çıplak ayaklarını uzatıyor sevgili
ne zaman yoklamıştım dudaklarındaki tufan bulutunu
sevdaya da hükmüm geçmez
göçebe sesim
sus
unut
ılgın ırmaklarda çırpınan kanadı
gül dalında tomurcuk kanadı

esridi gün
tutsak kelebeğin kanatlarında
üstümüzden mavi kuşlar geçiyor
unutuluyor yasalar
serçelerin birbirine sokuluşu aylaklığımızdan

esridi gün
küçük kızın yitik masallarında
acıların arttığı zaman geceleyin
oysa yabancı bir yazgıdan alınyazısını silmek için
ne çok masallar anlatmıştık şehrin yasalarına
uydurdum ben bu yazgıyı
sen duymadın
kaldırımlar
yağmur buğuları siz duymadınız

esridi gün
gül ağacının altında
çiy düşmüş olmalı kirpiğine
kavuşmalar üzerine
şatosunda uyuyakaldı masal çocuk
yastığının ucunda yarına dair umutlar

esridi gün
sığmadı kadın şehirlere
uzun yolculuklar çekiyor biliyorum tenin
sığmadın göçebe yolculuklara

esridi gün göçebe güvercinin kanat çırpışında
ey kalbim seni sınır dışı etmek istiyorum