Gördüğüm ilk gün sana yürekten bağlanmıştım
Sakın solma demiştin solmuyorum bilesin
Kor olmuştu ciğerim sevdanla dağlanmıştım
Beni silme demiştin silmiyorum bilesin


Bir kış günü sevdiğim hani yolda kalmıştın
Üzülmesin yar diye bana haber salmıştın
Yollarıma bakarken hülyalara dalmıştın
Bensiz olma demiştin olmuyorum bilesin


Hep yanımda istedim bıkmadan usanmadan
Yokluğun vurgun gibi özlüyorum anbean
Bendeki bu üzüntü bir tek Allah’a ayan
Candan gülme demiştin gülmüyorum bilesin


Bu günah bir tek benim bedelini öderim
Öldü deyip kendimi tesellide ederim
Başkasını seversin unut gönlüm sen derim
Yalnız ölme demiştin ölmüyorum bilesin


Gücüm kalmadı artık elveda hayat sana
Dert ve kederden başka ne verdin ki sen bana
Her günüm acı dolu yeter yazıktır cana
Aşkı bilme demiştin bilmiyorum bilesin

Can dostumun kaleminden inciler

Rastladık son baharın en son ki aylarında
Yara açtın garibin garip gönül bağında
Kurumuş bir yaparak oldum ağaç dalında
Bensiz düşme demiştin düşemiyorum bilesin....... Murat meral


Gonlu guzel dost kalemlerden inciler

Elim ayağım bağlı gönlüm hasret sürgünü
Kolay kolay unutmam çekip gittiğin günü.
Ben yasını tutarken elle yaptın düğünü
Huzur bulma demiştin bulmuyorum bilesin..../ŞİİRLERİN ŞAİRİ. ..

Bu şehir gözlerimden oldu virane gibi
Hasretin öyle kızgın sanki cehennem dibi
Duramam sensiz burda kaçar giderim tabi
Sensiz ben bu şehirde kalmıyorum bilesin...Murat Gökçe

Susuz toprak misali, sevdaya susamıştın
Öyle parlıyordun ki, ışıl ışıl gümüştün
Yokluğumda şu sazı, n’olur çalma demiştin
Ben de kırık sazımı, çalmıyorum bilesin...........Aşık Lüzumsuz