Kaç kez cennetine susadım
Adım adım yürüdüğüm,
Yollar sana çıkar sandım
Almışsın eline makası
Buklelerim yoluk yoluk
Tavan arasına sıkıştırmışsın

Ki
İnsafın kurusun emi
Gülüşlerimi unut gitsin
Gönlümde tek heceydi
Aşkımız
İlmek ilmek örerken
Kaçırdım ucunu

Gönül bağımdan uzaklaşmışsın
Birdenbire
Ansızın
Dün müydü ?
Bir öncesi mi ?
Hatırlamıyorum
Fındık kurdu girmiş beynime
Hücrelerime kadar emmiş

Beni
Şimdi dilim dilim doğra istersen
Gram kanım akmaz
Yavaş yavaş unutuyorum
Gökyüzüne çizdiğim
Gözlerini
Bulutlar üzerine düştü yağmur yağmur
Sesinde yankı yapmıyor artık

Güneşi ne zaman yuttum
Ay’da tutuldu
Boşuna uğraşma hancı
Kalbimin atışını duyamazsın
Budan sonra
Gözlerim kör, göremiyorum
Kulaklarım sağır, duyamıyorum

Dünya mı dönüyor ?
Ben mi dünyanın etrafında dönüyorum
Bilmiyorum

Ki
Avuçlarımda kaldı hüznün gülleri
Rengi de yok kokusu da
Birisi köklerini sökmüş
Toprağından ayırmış
Kim ki bu ...
Mektuplarımın hepsini yakmış
Aslıda yok ortalıkta

Aslı Gül