Ateş düştü gönlüme yanıyor derin derin
Ne olursun rüzgarlar bana serinlik verin
Şunu sakın unutma altıda vardır yerin,
Kaderim deme bana kaderi biliyorum.

Sermayemi tükettim elimde kaldı akıl
Sulara fırlattığım dönerek geldi çakıl
Gel birlikte çıkalım sen de yanıma takıl,
Seninle olmak için uzaktan geliyorum.

Çamlıbel’i aşardım Köroğlu olmasaydı
Ona meydan okurdum Ayvaz’ı salmasaydı
Çok zengin olacaktım hırsızlar çalmasaydı,
O geçen yıllarımı mazimden siliyorum.

Hendekleri kapattım köprüler kuracağım
Kalenin Kapısı’nda nöbette duracağım
Yanlış yapan olursa hesabı soracağım,
Sebebini bilmeden haline gülüyorum.

Sevdayı yazdım yine karanlık odalarda
Hayatımı çürüttüm sur gibi adalarda
Daha ümidim vardı çelikten vidalarda,
Kal demesen de bana burada kalıyorum.

Yardım et;Ey Allahım! Bu dikenli yollarda
Kuşlar yuvayı yapsın korkusuzca dallarda
Hastalar şifa bulsun petekteki ballarda,
Doktorlar gelsin diye haberler salıyorum.

DOĞANAY’ım bitmedi içimdeki bu acı
Yıllar yılı beklerim duruyor bende sancı
Beklemekten usandım kapıyı aç be hancı,
Hesabını bu gece topyekun alıyorum.

Kemal DOĞANAY