Seni düşündüğümde,
Bir kuş uçuyor karanlıkların ardından...
Sadece sesini duyuyorum,
Feryat figan ağlıyor uzaklardan...
Ve bir ışık doğuyor karanlığıma,
Bir ses varıyor kulağıma derinden derine
Küllerimden doğuyorum gözyaşlarımla...
Sonra,
İki yıldız düşüyor gökyüzünden,
Sessizliğe karışıyor hıçkırıklarım...
Tarihin sararmış yaprakları seriliyor gözümün önüne,
Bazen gülümsetiyor, bazense acıtıyor içimi sinsice,
Sessizce kanıyorum çoğu zaman,
Sessizce yanıyor kalbim!

Seni düşündüğümde,
Bir ürpertiyle doluyor içim,
Dört mevsimi birden yaşıyorum...
Bölük pörçük bir hayal kalıyor senden geriye.
Sesin çınlarken kulaklarımda,
Parçalanmış resimlerin oluyor son durağım...
Birleştirmeye çalıştıkça eriyorum sanki
Sonra,
Tepemde duran çalar saat deliyor zamanı,
Benim sessizliğime inat, tik-tak tik-tak...
Yakıyor sana dair ne varsa elimde,
Deşiyor kalbimi ama nasıl!
Acıyor canım ve yine sen geliyorsun aklıma,
Sensin ya benim en çok acıyan yanım!
Sonra bir selvi ağacının gölgesine sığınıyorum,
Oysa sensizlikle o kadar doluyum ki,
Yüreğim sığmıyor o ağacın gölgesine,
Susuyorum...
Ölüm sessizliği kaplıyor her yanı,
Yine seni düşünüyorum...