1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1377
Okunma
Giderken bırakma, tut ellerimi,
Ömrümü peşinde sürükle gitsin.
Şu kalbin sahibi, esir-î aşkın,
Gönlümü peşinde sürükle gitsin.
Hasretin, yokluğun; aramızda sur,
Sensizlik sînemi yakar, kavurur,
Kapıma amansız kilitler vurur,
Gönlümü peşinde sürükle gitsin.
Nisan geldi sanki, yağmur mu yağdı?
Başımdaki dertler, kor yanardağdı,
Özlemim, ümidim bahçeydi, bağdı,
Gönlümü peşinde sürükle gitsin.
Çiçeksiz bir dala, hiç kuş konar mı?
Vefasız o dilin, beni anar mı?
Ben gibi senin de, kalbin kanar mı?
Gönlümü peşinde sürükle gitsin.
Her akşam, her sabah eylerim nîda,
Hekimim olmazsan bulamam şifâ,
Hâlime acısın Yaradan Hûda,
Gönlümü peşinde sürükle gitsin,
Ömrümü peşinde sürükle gitsin.
Muzaffer KÖNDEL
5.0
100% (2)
Cevap Yaz