Hiç sevmediğim bir mevsimdeyım hep,hergünüm soğuk her gecem karanlık.bir yanımda yalnızlık öbür tarafta sol yanım.ucu sönük bir sigara, dumanı tutmeyen hayallerim ve anlatamadıgım duygularım öyle sessiz öyle mutsuz başucumda.hani ıssız bi adaya düşsem yanıma ne alacağımı bilemeyecek kadar karmaşıgım ve ıssız bir adaya düşmüş kadar yalnız. aslında Aşık Veyselın dediği gibi uzun ince bir yoldayım.koca bir enkazdan geriye kalan umutsuzluklar çıkmazında çıkaramadığım bir sokaktayım.adımın D harfinden N kıtasına gidemeyecek kadar uzak,Ahmet Kaya’nın şiirinden gazeline hayatın gelmişine geçmişine sövecek bir gecedeyim işte.tavanla aramdaki mesafe sevdiklerime olanından daha yakın.Kıştayım Kış kimyası olmayan biyolojisı bozuk bir kış,dışarıda kar yağarken benim üzerime yağmur yağdıran bir kış.kısacası dünkü bu vakitlerde yine bir başımayım.