O kadar güzel şey varken neden ezberledin gitmeleri,
Kaç kuruş eder seni getirecek otobüs biletleri,
Oysa kapatmıştım bu şehrin bütün çıkışlarını.
Hatrını yitirdi artık seninle içilen kahveler,
Degil kırk yıl kırk asır geçmiş gibi şimdi,
İçilen kahvenin telvesi gibi dagıldım,
Gittin.
Gitmeyi kafasına koymuş birine sevmeyi öğretemezsin,
Aklıma geldiğinde bile gidiyordun sen.
Kaybetmeye alıştığımdan beri koymuyor artık gitmeler,
Sana kırılmadım, kırılmayacağım da.
Çünkü sana ‘aşkolsun’dan öteye geçmedi sitemlerim.
Bu şehrin kaldırımlarına özenle işlenmiş gibi ayak izlerin,
Böyle güzel gitme,
Özleyen olur, seven olur.
En kötüsü de sana benzeyen olur.
Biten bütün ilişkilerin sebebi olursun.
Artık taze kalmalı yaram ilk günkü gibi,
Bazı yaralar kutsaldır,
Sen bana yara oldun sevgili.
Sen Saatlerini Hep gitmelere Kurdun
Zaman Basamak Basamak Geçti Üzerinden
Şimdi sevmemi bekleme benden
Seni bir daha sevebilmem için biraz daha kaybetmen lazım.