renk renk
çiçek çiçek
desen desen
bezenmişsin kara gömülerden içime
baharın çağrısıdır bu sevdaya

kalabalık şehirlerden aldın payını
ahşabın sıcaklığını özledin
nehirlerin durgun saatlerini
dallar erken yeşerdi içinde
aynalarda metal yansımaları hüznün
giderek kusursuzlaştık caddelerde
şehir kara gömüdür sevdaya
derin sofistike
bir o kadar yalnızsın

kızıl kısraklar geçecek nehirlerimizden
ipeksi bir dokunuş değecek tenime
dingin ve mistik baharlarda söyleyeceğim
senden kalan hüzünkar şarkıyı
yalın şık sofistike kederim
geçiyorsun yine
akşam üstlerinde sardunyalı penceremden
bekliyorum seni yine aşkın zarif durağında
buselik makamında

ah gönül ne zaman dokunsam kırılıyorsun
dar alanlarda köşe kapmaca oynamanın vakti değil
çırılçıplak ahlarım
aşkın akasya dalarından esrik sevilere kırılgan bir çağrıdır bu

ben kara gömülerden
sana akasya dalları uzatıyorum
sen baharın çağrısını duymuyorsun
ah ahlarım
ahlarım çırılçıplak