Ana’dolum

Uçuşur bin bir rengin
Yok ki dünyada dengin
Ses sese karışır dans eder âhengin
Selviler upuzun ırmaklar engin
Yağız delikanlıların dingin mi dingin

Berraktır havan buğulu dağların
Salkım saçak üzüm dolu bağların
Nasırlı eller değmiş ufalanmış tarlaların
Erimez zirvesinde bembeyaz karların

Çiçeğin böceğin gülün kuşların
Güzeldir senin yazların kışların
Tatlıdır tereyağinda kaynayan aşların
Kurunda hoştur güzeldir yaşların

Güneş altında tenini çatlattın
Harman savurdun da koyun otlattın
Nice bâdirelere hendek atlattın
Düşmanı durdurup bağımsızlık başlattın

Ârın yoğrulmuş haysiyetten asâletten
Kurtardın kendini onulmaz esâretten
Düşmanın çekindi sendeki cesâretten
Anadolusun sen sıyrıldın felâketten

Gelmedi mi huzurun zamânı
Çıkar artık sakladığını samanı
Çoktan geldi geçti
Haykır son kez âleme
Kurtuluşun fermanı
:
Yunus Beypınar