Seni bekliyorum
Esen rüzgar kudurmuş gibi
Sahilde dalga dalga küçük ağlak tsunamiler
Selviler yorulmuşcasına yan yatmış
Elektrikler utanmadan kesildi yine
El fenerim yeşil led ışıklı
İçim kırmızı hem de ciğerden yanık

Seni bekliyorum
Gözlerim de hiç kesilmeyen şapır şupur yaş
Ağlamamak elimde değil
Üzgün düşler atlası açılı önümde
Kırgınlar limanının iskelesi şurası
Vapur sesi beymimde çalıyor bak
Sonrasında korkan çığlık atan martı sesleri
Kıpkızıl asabi bir gökyüzü tepemizde
Artık denizin mavisi de küs

Seni bekliyorum
Akşam geceye gece sabaha dönmekte
Yalnızlık içimi ürpertiyor bir kez daha
Zaman abuk subuk sancılı
Akordsuz mırıltılarım durmuyor
Garip sesler üretiyor boğazım
Üstüm başım sırılsıklam
Enfeksiyon çöplüğü gibiyim

Seni bekliyorum
Yollar da benden gayrısı yok
Benim de insana benzer halim yok ya
Yolunu kaybetmiş bir köpek uluyor
Ardından bir sürü havlama
Mavi kırmızı ışıklar
polis arabası geçiyor belli
Kaldırım fahişesi gibiyim
Bide coplasalar beni diyorum içimden
Seninle katıldığımız yürüyüşler geliyor aklıma
Slogan attığımız mitingler
Karakolda geçen geceler
Kol kola el ele omuz omuza

Seni bekliyorum
Yüreğimde geçmemiş geçmişe ait yaralar
Kanamalıyım bıçak yemişcesine
Susan köpeklerden sonra benim de uluyasım geliyor
Hayvanlığın lüzümu yok
Beklemeye devam et
Adam gibi
Ve sus diyorum

Seni bekliyorum
Sabah ezanı okunmakta
Güneş doğuyor üstüme
Gün uyanıyor
Mezardan kalkacak gibiyim
Ölümü uyandırma

Seni bekliyorum ruhumun huzura ulaştığı mevsimlerde
Yaz yine yaz