kayıp bir hikâyenin sokak arkasındayım
izini sürdüğüm adımlar silik
duvarların dili yara bere içinde
kimsenin tutunamadığı o şehri t/arıyorum
gözlerimin namlusu ile


çöp kutularından koklanmamış onlarca mendil
merdiven boşluklarından sızan kanlı yaşlar
cesareti gelmemiş sözcüklerden topluyorum etrâfı
her adım sancılı bir doğuma
her boşluk kırmızı yalanların perde arkasına açılır

ne baharlar gelip geçmiş
ne fırtınalar kabuklarını kırmıştı oysa


sözü geçmeyen sakallı dede ise
son kez çıkmıştır er meydanına
rüyâların tâbiri iç sesinizde s/aklanır dedi
ve
gitti


o gün
bugündür
çekilmemiş poz
çerçevesiz resim kalmamıştır yarına



nerede dizleri karıncalanan bir hayat görülse
soluklandığı yer
umûdu olur



şehri martılardan sonra karınca basar . . . !


25/04/2016
10;20
eMİNeYZAMAN