AVUÇLARIMDAKİ ŞARKI

Bir leyla var bende,içim acımakta.
Saklı düşler birikmiş tavan arasında.
Melankolik bir yağmur temizliyor anıları.
Ama ben unutmak istemiyorum ki.!
Avuçlarım inadına şarkılar söylemekte.
Aşk henüz küçük bir çocuk bende.
Dün ve bugün arasında gidip geliyor.
Gönlüm seyyar olsa da aşk aynı,şarkı aynı.
Makam hüzne bulanıp, Leyla demiş.
Avuçlarımda duvaklı bir şarkı.
Mevsim gözü yaşlı bir bahar.
Kalbim değilde avuçlarım acımakta.
Yol yok, yolcu yok,han eskimiş bir hikaye.
Avuçlarımdaki şarkı bitmesin diye,
Ne gelmekten ne gitmekten vazgeçiyorum!.
Bana mecnun değil,Leyla lazım biliyorum.
Ben ancak hercai bir hüzne yakışıyorum.
Avuçlarım kınalı gönlüm asil bir makamda.
Yalnızlıkla bir düello, ortada ben.
Sakin zamanlardan sıyrılmış yaramaz bir çocuk olmuşum!
ilkbahar almamışta, kalmışım sonbaharda.
Tıpkı yağmurların sulamayı unuttuğu çiçekler gibi.
Avuçlarımdaki şarkıyla unutulmuş ve kalmışım sonbaharda.

Hatice Nilüfer Dirilen