Başında eser iken hafif bir kara duman
Sen de elbet yaşarsın hak verirsin o zaman
Şaşırınca yolunu halin olunca yaman
Soysuzun biri aşka saldığında anlarsın



Ararsın benim ile yaşadığın hayatı
Saadet bulamazsın olsa sarayı, yatı
Denk gelince karşına densiz, yüreği katı
O eski anılara daldığında anlarsın



Açılan tüm kapılar kapanınca yüzüne
İçten içe yanarak yaş düşünce gözüne
Kanıp da sevdiğinin onca tatlı sözüne
Bir an yalnız başına kaldığında anlarsın



Görünce ummadığın ani bir ihaneti
Çaresizce sızlanıp okuyunca laneti
Dizgine vuramayıp kalbindeki lineti
Ağlayarak gül benzin solduğunda anlarsın



Mutluluk her geçen gün uzaklara kaçarken
Yüreğinde bir yara yeşerip de açarken
Zehri şerbet diyerek yâr elinden içerken
Acıdan bin bir murat aldığında anlarsın



Kırdığın gönlün ahı tutacak er ya da geç
Dilerim gül içinde dikenin hasını seç
Vaktin tamam olup da hele ahirete göç
Azrail gelip kapın çaldığında anlarsın

Murat Gökçe Karsî
23.04.2016