Geç karşıma dinle beni ne olur,
Dertlerimi anlatayım dur da gül,
Uzun sürmez, ancak sabahı bulur
Çektiklerim yaman bin bir türde gül.

Sorayım cevapla bulmuşken seni,
Hani seviyordu o soysuz beni,
Mevlam benden beter etsin haini,
Ellerim semâ’da dilim zarda gül.

Yâr diyerek bir yılana sarıldım,
Zehir güçlü can dayanmaz yoruldum,
Yaram derin ta yürekten vuruldum,
Kan durmuyor doktorlarım zorda gül.

Çekip gitsem engel çıkar karşıma,
Nehirler şaşırır akan yaşıma,
Boncuk boncuk kar yağıyor başıma,
Bahar gelmez çiçek açmaz burda gül.

Gülmem artık kara etti yüzümü,
Elbet bir gün paylaşırım kozumu,
Gözlerime güvenmezdim kuzumu,
Süsledi de teslim etti kurta gül.

Şerbet diye yâr ağuyu sunarken,
Ben de gördüm yâd elleri kınarken,
Cümle canlı zemheride donarken,
Yanıyorum ayaklarım korda gül.

Sınırlarım boydan boya yakıldı,
Bomba düştü kalelerim yıkıldı,
Gönderine paçavralar çekildi,
Düşman ayak bastı kutsal yurda gül.

Ferhat oldum bir tek Şirin o sandım,
Mecnun oldum kızgın çöllerde yandım,
Sonu gelmez yaza yaza usandım,
Bitsin artık kalemimi kırda gül.

Cengiz DOĞAN