DÖNENCE

Unuttum be hayat..
Çocuk yüreğimde hapsoldu sevmeler.
Bahtıma yazılmış; kopuyor kıyametler..
Bir dur.. Bir kere dönme be hayat.
Başım dönüyor bu kalubelada..

Şimdi soruyorum kadere
Yıldızsız gecelerden güneş doğar mı
Zifiri karanlığa saklıyorken bahtsız anıları
Doğan güneş bahtıma tuzakmı
Gün üzerini kapatırken sevdamın
Ruhumda ağlıyorken aşkımın külleri
Gamzelerimde sahte güller örter üzerini..
Dur be hayat.. Dur.. Dönme..
Soldurma gül bahçelerimi..
Dönme..

Yalan dostluklarmı hep yolumda
Ömrümden ömür çalıyor her aldanışımda
Bir canım var şu cihanda
Onuda mı çok görüyorsun
Ne olur çok görme.. Dönme.. Dönme
Dur be hayat..
Dönme..

Gönlüm yine tutsak kaldı gecelerime
Yalnızlıkta viraneyim, üşüyen hayallerimde
Kar taneleri yağarken yüreğime
Cam kırıkları örttü üzerimi
Hasretin uzayan gecelerinde
Unutulan bir sır gibi..Yalnızım..
Yeter artık.. Yeter..
Dönme be hayat..
Dönme..

Hüzün yağmurları hep bana biliyorum..
Yıldırımlar düşüyor üzerime
Bir rahat ver..Bir kere rahat ver..
Ne olur.. Ne olur rahat bırak hayat..
Dönme..

Baharın, yazın ellerde
Sahte dostsun dillerde
Kışın, karın fırtınan
Hep mi bana, hep bana mı.
Dönme.. dönme be hayat..
Dönme..

Durul artık, kayboldum dönencende
Güneşe hasretken gözlerim
Işıksız pervane oldum dolunaysız gecelerde..
Dur be hayat dur.
Bendeki etkin..
Sadece.. Sadece dönence..dönence..dönence..

Canan MeLis Bayraktar