YA RAB

Hayatın dipsiz kuyusuna bırakırken
Hiç mi acımadın ya Rab
Bedbaht, yorgun ruhum ateşlerde imdat derken
Cehennem ateşini neden söndürmedin ya Rab

Bir garip kulum senin karşında
Tenden aciz canımı aldın da gittin
Gönlüm kaldı irem tahtında
Gamı kederi bahtıma çaldın da gittin
Binbir acılara saldın da
Yine de
Ömrümü tutamadım arş’ında
Ateşler içinde ruhum kaldı
Cehennem ateşini neden söndürmedin ya Rab

Kurttan kuştan medet umdum sarsın diye
Gönlümde Allah aşkı ile tek yarsın diye
Yandı kavruldu yüreğim iman oku ile
Rüşt-ü hidayete vurdum nefs-i emmareyi
Öldürdüm şeytanı sen bana arsın diye
Hak aşkından mahrum karsın diye
Tek sana sarıldım, tek sana yandım
Cehennem ateşini neden söndürmedin ya Rab..

Yıldızlar söndü birer birer
Karanlığı çektim üzerime
Kör kuyularda asıldım feyzin ipine
Allah Allah diye sarıldım dostun nicesine
Yer kubbede duruldum dedim Allah
Yüz vurdum rahmet secdesine
Ham-dü sena ya vardım
Kelime-i temcid dua oldu dilimde
Aşk ateşinle yandım elhamdülillah
Cehennem ateşini neden söndürmedin ya Rab..

Canan MeLis Bayraktar
11 Ocak 2020