İşkenceyle eşdeğer evde beklemek seni
Geleceğini bilip gelmez diye korkarak
Kaç duvarı yıkarım göremezsem gölgeni
Yokluğunla kalbime saplanır paslı mızrak.

Bu gün yine düşündüm güzel adını andım
Ya sen hatırladın mı sevgi ile bir defa
Ateş böceği gibi gönlüm uçarken yandım
Edilir mi vicdansız sevene böyle cefa.

Iraktayım diyorsan bir kez olsun sor ara
Zindan oldu evimiz kahrı kadehe koydum
Zaten canım çok sıkkın neden bilmem bu ara
Çileyle karıştırdım içtim seninle doydum.

Kafesimde saklanan sulu gözlü bu bülbül
Çıkmaya çabalıyor uçmak için uzağa
Alışmak yokluğuna kolay değil pek müşkül
Bırakırım uçsun da düşecek bir tuzağa.

Sensizlik fırınında mayalandı kederim
Bu nasıl hayat bilmem sen özgürsün ben mahkûm
Soran çıkarsa bir gün elâleme ne derim
Ara sıra ara da gönlüm şad olsun oğlum.