gecenin günü esir aldığında
ayağımı sürüyerek çıktım yola
topaall topaaall diye bağırdı
ardımdan yarasalar



ağlak bir ağacın dibinden topladım çürük elmaları
sırdaşım olsun içindeki kurtlar
anlatayım dinlesinler
sustuğumda
dirhem dirhem yesinler



kapanan kapıların çığlığı bindi
açılan karanlıklara
belimde urgan
bir ucunda dünya
bu kadar mı ağır olur sağır yalnızlıklar
hiç bir taşın kabul etmediği
vurulası başım omuzlarımda devrik şah utancıyla


içimden daha hırçın deniz aradım
sessizce yürümek için derinliğine
sular çekilmiş
balıklar çırpınıyor



umarsız bir yeşillikte kayboldu mavi
nafile arayışlar
nafile bekleyişler
son dem döküldü çalıntı kristallere


cam aslına döndü
can düştü kor çiçeklere


ayağımı sürüyerek çıktım yola
ardımda dumanlar yeni resimler çizdi
gök bezine







frezya