Bir kaçak ciğaranın dumanıyam,
Kokum dağlara doğru,
Demli çayımın yudumuyam,
Kan kırmızıyam rengim solmaz,dilim susmaz hiç bir zulme,

Eşkiya bir yüreğem,hiç bir çığ üşütmez beni,
Kaç dağa mahpus kalmışam bilirmisen keko,
Kaç geceye kafa tutmuşam,kaç köpeğe hoşt demişem havlamasını kesmişem.

Ben yarime namus derem keko, yoktur başka tabiri,
O nu birtek elbisesi üstünde yokken değil,giyinikkende severem,
Her akan gözyaşında binlerce kez ölürem,
Ben seversem keko,Mem gibi severem,
Hiç bir zından paklamaz beni,
Görmeyen göz olsun keko ,ben onu yüreğimlede görürem.

Ben Siverek in asi oğluyam keko,yer yüzü dar yüreğime,
Arkadaşımın arkadaşıyam,insanımın yoldaşıyam,
Zulmün gözyaşını kuruttuğu anamın sırdaşıyam,
Katledilen gencimin,çocuğumun ölüme sevdasıyam,
Nasıl eğerem başımı soysuz sürüsüne,
Özgürlüğe sevdalıyam keko,hangi zulüm durur önümde.

Yüzyıllardır bu topraklardayam keko,kim terkettirebildiki,
Ben sevdalarımı bu dağlarda haykırdım,
Umutlarımı bu insanlarda yeşerttim hep,
Dilimi,kültürümü buralarda sağ tuttum,
Bir ben bildim bu toprağın kıymetini,bide bu toprak benim,

Sezai Akçalı