Sabahın sekizi okunur künyen,
Moral iğnesini vursun kolundan.
Ölüme gidersin yıkılır dünyan,
Görevliye dua dersin dilinden.

Masada yapılır bütün ayarlar,
Eter kokusunu burna koyarlar,
Beş dakika sürmez hemen bayarlar,
Şifalı bıçaklar girsin belinden.

Hayal meyal ışır, açılır gözler,
Duyarsın dillerden hayırlı sözler,
Derman bulup kalkar ayağa dizler,
Yeniden başlarsın Dursun yolundan.

Serum yavaş yavaş inerek damlar,
Sırt üstü yattıkça deriler hamlar,
Düşündükçe akla geliyor gamlar,
Isparta’mız şifa versin gülünden.

Eşi dostu gelen güler, şakınır,
Kimsesiz garipler kapı bakınır,
Dert birken bin olur öze dokunur,
İnanmayan gelip görsün halinden.

Yarısı insafsız paraya tapar,
Doktorlar kendisi pansuman yapar,
Dursunî korkudan yollardan sapar,
Bazen zehir bazen yersin balından.

Dursun Yeşil –2008