Doğa ışıl, ışıl, günlük güneşlik,
Arılar bal alır, türlü çiçekten,
Gökyüzü masmavi, çevrem yeşillik,
Yazık ki! Gönlümde, tükenmiyor kış.

Yüce dağ başında, kalmamış beyaz,
Ellerim üşüyor, yüzlerim ayaz,
Yalnız bizim elde, görünmüyor yaz,
Yazık ki! Özümü, terk etmiyor kış.

Gülücükler sahte, mutluluk yalan,
Bedenim virane, benliğim talan,
Huzuru kaybettim, getirsin bulan,
Yazık ki! Gönlümü, terk etmiyor kış.

Elimde kalıyor, tuttuğum her dal,
Ağır gelir oldu, omuzumda kol,
Zikzaklar çiziyor, yürüdüğüm yol,
Yazık ki! Ruhumu, terk etmiyor kış.

Zakkum çiçeğiyim, hoştur görüntüm,
Nedense eksilmez, çoğalır yüküm,
Ağıda dönüşür, dilimde türküm,
Yazık ki! Beynimde, tükenmiyor kış.

Bir garip mekânda, Kılıç Ozan’ım,
Kimi gün tozpembe, bazen hazanım,
Anladım dünyada, oyunbozanım,
Mahzun yüreğimi, terk etmiyor kış.
Ali KILIÇ/OSMANİYE